Dawne rodziny 12.
„Jedzie pociąg z daleka...” Część IV.
(pochodzenie rodzin, losy w Olkuszu,
koligacje)
Autor:
Ryszard Maliszewski
Spośród
dalszej rodziny, niż potomstwo mojego pra pradziadka Aleksandra
Maliszewskiego, tylko dwaj synowie jego stryjecznego kuzyna, Mikołaja
Maliszewskiego syna Jacka, mieli w życiu styczność z kolejnictwem,
jednak tylko jeden z nich został zawodowym kolejarzem, czynnym aż
do końca życia. Byli to: Edward Jan i Leon Maliszewscy.
Leon Maliszewski syn
Mikołaja syna Jacka (*1894)
Szóste dziecko, a
trzeci syn Mikołaja Maliszewskiego syna Jacka, urodzony
w Bolesławiu koło Olkusza z matki Cecylii z
Paszkowskich. W dzieciństwie zamieszkały przy rodzicach, najpierw
w Bolesławiu, gdzie jego ojciec prowadził warsztaty kuźnicze von
Kramsty (matka była córką rządcy tego majątku), później w
Olkuszu, gdzie ojciec w 1902 roku zbudował własny dom (ul. Szpitalna, róg Żuradzkiej).
Leon ukończył podobnie jak jego bracia Szkołę
Rzemieślniczą w Olkuszu przy ulicy Górniczej i zaczął pracować
jako ślusarz, ale z chwilą wybuchu I wojny światowej, aby uniknąć
poboru do wojska (miał wówczas 20 lat), wraz ze starszym bratem
Edwardem wyjechał na Węgry, gdzie w Budapeszcie pracowali przez
całą wojnę w fabryce lokomotyw.
1. Parowóz austriacki typu kk StB 59 (polski Th
24) 1919 r. (źródło: Internet NAC [1])
Dzięki tej praktyce, po powrocie do kraju w 1918 roku,
mogli obaj zatrudnić się w przemyśle, w charakterze specjalistów
od ustawiania maszyn. Ponieważ Leon bardzo dobrze znał się
również na budowie i obsłudze parowozów, wkrótce przyjął
posadę maszynisty parowozu w parowozowni Łazy koło Będzina.
2. Parowozownia Łazy współcześnie (źródło:
Internet, Łazy, str j.w przyp. [2])
W tym czasie, w roku 1920, zaraz
po bracie Edwardzie, ożenił się Leon Maliszewski w Zagórzu z
siostrą żony Edwarda Maliszewskiego, Emilią z Ratyńskich z
Józefowa (obecnie Sosnowiec). Wraz z rodziną, tj żoną i dziećmi:
synem Marianem (*1921), zmarłym w dzieciństwie w wieku 4 lat),
Haliną (*1923), późniejszą Paluszyńską, i Romaną (* 1927),
późniejszą Sobczykową, zamieszkiwał w Ząbkowicach Będzińskich,
w pobliżu Łazów. Tamże spędził całe życie.
3. Stacja kolejowa w Ząbkowicach przed II wojną
(źródło: Internet, Wikipedia)
Leon Maliszewski utrzymywał kontakty rodzinno –
towarzyskie przede wszystkim ze swoim rodzeństwem (np. z bratem
Edwardem zamieszkałym w Zagórzu), ale też i z dalszą rodziną,
np. z Franciszkiem Maliszewskim (bratem mojego dziadka) synem Ludwika
z Olkusza. Franciszek zamieszkiwał nawet czasowo u Leona w
„kawalerskich czasach”, gdy pracował w Dąbrowie Górniczej.
Nic więc dziwnego, że Leon w 1929 roku był proszony do Olkusza, na
ojca chrzestnego Leszka Maliszewskiego, syna Franciszka (o Leszku
Maliszewskim informacje w jednym z dalszych artykułów cyklu).
O majątku Leona wiadomo tylko tyle, że miał on w
Zagłębiu w Ząbkowicach przy ul. Kościelnej
własny dom, w którym po jego śmierci pozostała
córka, Romana Sobczykowa. Poza tym dziedziczył zapewne coś z
majątku wspólnego po Mikołaju Maliszewskim w Olkuszu, ale
skorzystały z tego spadku właściwie tylko jego córki, bo podział
majątku Mikołaja dokonał się na długo po śmierci Leona.
Leon żył bardzo krótko (43 lata). Zginął
tragicznie w wypadku kolejowym na stacji kolejowej
w Ząbkowicach. Pochowany jest na cmentarzu w
Ząbkowicach, gdzie 33 lata później spoczęła obok niego jego żona
Emilia z Ratyńskich.
4. Fotografia symboliczna (parowóz, symbol kolejnictwa) (źródło:
Internet, Wikipedia)
Emilia z Ratyńskich
Maliszewska (*1898)
Z Ratyńskich
z Józefowa gmina Zagórze (obecnie Sosnowiec), urodzona w Józefowie z matki Emilii (nazwisko panieńskie matki
i imię ojca nieznane). Brak również bliższych informacji na temat tej rodziny. Wydaje się, że
podobnie jak Maliszewscy, Ratyńscy wywodzili się ze zubożałej
szlachty. W herbarzach wymieniane są rodziny Ratyńskich herbów:
Gąska, Krzywda, Lubicz, Łabędź, Ślepowron i Ratułt. W końcu
XX wieku, wg Rymuta, zamieszkiwało w Polsce 1.899 osób tego
nazwiska, w tym w katowickiem 58.
Geneteka nie podaje w śląskiem
żadnych interesujących mnie metryk do tego nazwiska, jedynie w
Częstochowie w parafii św. Zygmunta urodzenie się Adama
Reteńskiego (?) syna Pawła i Marianny, ale wątpliwy to
związek. [3]
Również i w Małopolsce nie znajduję metryk z tej rodziny. Dopiero
świętokrzyskie co nieco wyjaśnia. Tutaj odnajdujemy np. w
Obrazowie narodziny Balbiny Marianny Ratyńskiej (akt nr 146) córki
Grzegorza i Franciszki z Głuchowskich, zaś w Sandomierzu w roku
1812 (akt nr 59) urodzenie się Karola Ratyńskiego. Również i w
Busku-Zdroju w roku 1829 (akt nr 45) rodzi się Nepomucena Ratyńska,
tamże w roku 1835 (akt nr 44) Florentyna Ratyńska, zaś w 1836
Józef Ratyński (akt nr 85). Inny chyba Józef Ratyński zmarł w
Busku w roku 1835 (akt nr 170), zaś w 1843 w Sandomierzu (akt nr 87)
Jan Ratyński. Wszystko to są niestety metryki dopiero XIX-wieczne i
nic nie mówią o wcześniejszych dziejach tej rodziny we
wspominanych regionach. [3]
Może i łódzkie coś by tu wyjaśniło, ale i tutaj
pisownia nazwiska nieco zmienna (np. Rateński). A może też
i Mazowsze (np. Miedzno, Rokitna) mogą wywieść tę rodzinę, co
najpewniejsze, ale z XVIII wiekiem i tutaj skąpo. Nie za bardzo
może być w tej sprawie pomocny nawet Słownik Geograficzny
Królestwa Polskiego, bo i rodzin tego nazwiska zbyt wiele
przytaczają herbarze, i choć miejscowości tego „imienia” (np.
„Ratyniec”, „Ratyn”) niewiele było, to niczego pewnego dane
ze Słownika nie przytaczają. Mógłby to np. być Ratyniec Stary i
Nowy w ziemi sokołowskiej na Podlasiu, albo Ratyńce w pow. mińskim
na Mazowszu, które jeszcze w I połowie XIX wieku należały w
połowie do Ratyńskich, ale których (?), „zagrodowców” czy
dziedziców „cząstkowych” (?) - doprawdy wiedzieć nie mogę.
Od roku 1920 stała się Emilia z Ratyńskich
żoną Leona Maliszewskiego i matką jego dzieci.
W 1937 roku owdowiała i odtąd zamieszkiwała
jedynie z córkami. Zmarła w wieku 70 lat w Ząbkowicach i tamże
została pochowana w grobie swego męża, zmarłego 33 lata wcześniej.
Przypisy:
[1].
Internet, zbiory NAC
http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/80916/3c69a0ab708f509017c370e7e338c262/
[2].
Internet, str
Bibliografia:
Źródła archiwalne i
terenowe:
1. Archiwum Państwowe Chrzanów
Akta Miasta Olkusza: - Akta
Metrykalne, w tym Regestr Metryk Parafii Olkusz,
2. Wypisy z akt USC parafii: Olkusz, Bolesław,
Zagórze i z Genneteki,
3. Dane z nagrobków: Olkusz, Strzemieszyce,
Będzin, Grodziec, Czeladź, Bolesław,
Trzebinia, Zagórze, Częstochowa,
4.Pamiętniki i relacje ustne:
-
Ryszard Maliszewski, Historia małopolskiej gałęzi rodziny
Maliszewskich (Opracowanie w posiadaniu autora),
-Relacja Jerzego Maliszewskiego syna Edwarda ze
Szczawna Zdroju
-
Relacja Leszka Maliszewskiego z Gliwic
6. Materiał fotograficzny z
Internetu
Źródła i opracowania
drukowane:
1. Górzyński S., Kochanowski J.,
Herby szlachty polskiej, warszawa 1994.
2. Gajl T., Herby szlacheckie
Rzeczypospolitej Obojga Narodów, Gdańsk-
Inowrocław 2003.
3. Rymut K., Nazwiska Polaków, wersja
internetowa z wyszukiwarką nazwisk
(http://herby.com.pl/).
4.
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i …., pod red.
F.Sulimierskiego
Walewskiego, Warszawa 1880-1914
Internet:
- Wikipedia
- Zbiory NAC, str jak w przypisie [1]
[logo NAC]:
******
(Uwaga: Wolno kopiować i cytować jedynie pod
warunkiem
podania źródła i
autora artykułów !)