Dawniej, a dziś - Przedm. parczewskie -
ul. Górnicza c.d.
468. Ul. Górnicza, budynek 7-klasowej Szkoły Powszechnej męskiej
1924 r. (źródło: Paweł Barczyk, Olkusz w fotografii, Internet)
468B. Ta sama Szkoła 2009 r. (nal. do Zesp. Szkół nr 1) (fot. Ryszard Maliszewski)
468C., 468D. i 468E. Ten sam budynek 2016 r. (fot. j.w.)
469. Róg Górniczej i w lewo Szkolnej (dawny pocz. Cegielnianej) fot.
przedwojenna (źródło: zbiór Piotra Nogiecia, OSF I, Internet)
469B. Ten sam widok 2009 r. (fot. Ryszard Maliszewski)
469C. i 469D. Ten sam widok 2016 r., wiosną i latem (fot. j.w.)
470. Ul. Szkolna, Szkoła Powsz. żeńska, fot. przedwojenna (źródło: Piotr Nogieć)
470B. Ta sama Szkoła (Zesp. Szk. nr 1) 2016 r. (fot. Ryszard Maliszewski)
471. Po dr. str. ul. Górniczej Synagoga żydowska od wsch., fot. przedwojenna
(źródło: zbiór PTTK Olkusz)
472. Synagoga od zach. lata 20-te (?) XX w. (źródło: j.w.)
472B. Synagoga lata 40-te (50-te ?) XX w. (wid. schody) (źródło: j.w.)
472C. i 472D. Miejsce po Synagodze 2009 i 2016 r. (fot. Ryszard Maliszewski)
472E. Zabytkowe, zniszczone schody z Synagogi w 2016 r. (Podczas rozbiórki
Synagogi w latach 50-tych XX w. schody te zostały przywłaszczone przez
właściciela kamienicy przy ul. Szpitalnej. Ostatnio, w czasie remontu owej
kamienicy zostały zniszczone [rozbite na drobne kawałki]) (źródło: fot.
Olgerd Dziechciarz 2016, publ. Internet, Facebook, Ziemia Olkuska)
piątek, 25 listopada 2016
piątek, 18 listopada 2016
Dawniej, a dziś - Przedm. parczewskie -
ul. Górnicza
461. Początek ul. Górniczej od ul. Kościuszki, fot. przedwojenna (po lewej
stary Dworek ; po prawej stare domy i Szkoła Rzemieślnicza)
(źródło: Piotr Nogieć, Olkusz na starej fotografii I, Internet)
461B. Pod. ujęcie 2009 r. (nowy Dworek w miejscu starego, po pr.
rozbudowane stare domy, dalej Szkoła) (fot. Ryszard Maliszewski)
461C. Pod. ujęcie 2015 r. (fot. Tadeusz Barczyk)
461D. Nowy Dworek 2016 r. (ta i nast. fot. Ryszard Maliszewski)
461E. Nowy Dworek i kamienice z drugiej str. 2016 r. (wid. na wsch.)
462. Rozbudowane stare kamienice obok Szkoły (wid. na wsch.)
463. i 463B. Stary, odnowiony dom na fund. Baszty (za Dworkiem) 2016 r.
(wid. z obu stron)
464. Dawny, przebudowany Warsztat kowalski Jana Jarny 2009 r.
464B. Rekonstrukcja frontu kuźni Jana Jarny (autor: Ryszard Maliszewski)
464C. Rek. pn. ściany kuźni Jana Jarny
464D. Wid. dawnej kuźni Jana Jarny dzisiaj 2015 r.
465. Front Szkoły Rzemieślniczej 1908 r. (źródło: zbiór Pawła Barczyka OF)
465B. Szkoła Rzem. od pd.wsch. lata 20-te XX w. (źródło: zbiór Daniela Trzeciaka,
Ziemia Olkuska)
465C. Szkoła lata 30-te XX w. (źródło: zbiór Karola Filarskiego "Cofajka")
465D. Harcerze przed Szkołą Rzem. 1936 r. (zbiór Pawła Barczyka)
465E. Widok Szkoły 2016 r. (fot. Ryszard Maliszewski)
466. i 466B. Szkoła Rzem. od pd.zach po 1916 r. (źródło: Internet, Facebook,
Przedwojenny Olkusz)
466C. Szkoła lata 20-te XX w. (źródło: zbiór Daniela Trzeciaka, Ziemia Olkuska
i Olkusz na starej fotografii Piotra Nogiecia)
466D. Obok Szkoły lata 30-te XX w. (źródło: zbiór Pawła Barczyka OF)
466E. Podwórze obok Szkoły wid. na pn.wsch. lata przedwojenne (w dali
widoczna Kaflarnia Kerthów) (źródło: zbiór Daniela Trzeciaka, Ziemia Olkuska)
466F. Podobny widok Szkoły Rzem. 2016 r. (fot. Ryszard Maliszewski)
ul. Górnicza
461. Początek ul. Górniczej od ul. Kościuszki, fot. przedwojenna (po lewej
stary Dworek ; po prawej stare domy i Szkoła Rzemieślnicza)
(źródło: Piotr Nogieć, Olkusz na starej fotografii I, Internet)
461B. Pod. ujęcie 2009 r. (nowy Dworek w miejscu starego, po pr.
rozbudowane stare domy, dalej Szkoła) (fot. Ryszard Maliszewski)
461C. Pod. ujęcie 2015 r. (fot. Tadeusz Barczyk)
461D. Nowy Dworek 2016 r. (ta i nast. fot. Ryszard Maliszewski)
461E. Nowy Dworek i kamienice z drugiej str. 2016 r. (wid. na wsch.)
462. Rozbudowane stare kamienice obok Szkoły (wid. na wsch.)
463. i 463B. Stary, odnowiony dom na fund. Baszty (za Dworkiem) 2016 r.
(wid. z obu stron)
464. Dawny, przebudowany Warsztat kowalski Jana Jarny 2009 r.
464B. Rekonstrukcja frontu kuźni Jana Jarny (autor: Ryszard Maliszewski)
464C. Rek. pn. ściany kuźni Jana Jarny
464D. Wid. dawnej kuźni Jana Jarny dzisiaj 2015 r.
465. Front Szkoły Rzemieślniczej 1908 r. (źródło: zbiór Pawła Barczyka OF)
465B. Szkoła Rzem. od pd.wsch. lata 20-te XX w. (źródło: zbiór Daniela Trzeciaka,
Ziemia Olkuska)
465C. Szkoła lata 30-te XX w. (źródło: zbiór Karola Filarskiego "Cofajka")
465D. Harcerze przed Szkołą Rzem. 1936 r. (zbiór Pawła Barczyka)
465E. Widok Szkoły 2016 r. (fot. Ryszard Maliszewski)
466. i 466B. Szkoła Rzem. od pd.zach po 1916 r. (źródło: Internet, Facebook,
Przedwojenny Olkusz)
466C. Szkoła lata 20-te XX w. (źródło: zbiór Daniela Trzeciaka, Ziemia Olkuska
i Olkusz na starej fotografii Piotra Nogiecia)
466D. Obok Szkoły lata 30-te XX w. (źródło: zbiór Pawła Barczyka OF)
466E. Podwórze obok Szkoły wid. na pn.wsch. lata przedwojenne (w dali
widoczna Kaflarnia Kerthów) (źródło: zbiór Daniela Trzeciaka, Ziemia Olkuska)
466F. Podobny widok Szkoły Rzem. 2016 r. (fot. Ryszard Maliszewski)
piątek, 11 listopada 2016
Mitologia:
Święto Zmarłych c.d. - 2. Dzień Marsa
Słowianie
obchodzili corocznie cztery Święta Zmarłych, po jednym w każdej
porze roku. Centralne obrzędy Jesiennego Święta Zmarłych, zwane
tradycyjnie Zaduszkami i Dziadami, odprawiano co prawda w dniach 1-2
listopada, ale faktycznie, obchody tego święta rozciągały się w
czasie od 23 października, przez cały listopad, aż do początków
grudnia. W okresie tym odprawiano nie tylko obrzędy ku czci Zmarłych
Przodków, ale także ku czci, związanych ze śmiercią Bogów,
mających wpływ na urodzaj.
Np. 11 listopada
wypadały obrzędy ku czci rzymskiego Marsa, odpowiednika greckiego
Aresa i słowiańskiego Jaryły-Jarowita, patrona pór roku,
czczonego zasadniczo najbardziej uroczyście już w październiku, a
następnie dopiero w marcu (por. rzymska nazwa miesiąca marca – „mensis
Martius”).
Pozostałością
tego dnia w chrześcijaństwie jest tzw „Dzień świętego Marcina”
(niem. „Martinstag”), patrona między innymi żołnierzy. [Należy
tu oczywiście dodać, że ów „święty”, podobnie jak wielu
innych w chrześcijaństwie – np jego analog - „św. Jerzy” -
był całkowicie przez kościół zmyślony, a więc legendarny.]
Tego dnia w niemieckich krajach karolińskich (a pod ich wpływem także i
niektórych regionach Polski) organizowane są masowe, ludowe imprezy
rozrywkowe, z udziałem handlu regionalnymi przysmakami, jak np owymi
słynnymi „rogalami marcińskimi” w Wielkopolsce. Jest to
prawdopodobnie przekazane przez chrześcijaństwo „blade echo”
pogańskiej, rzymskiej ofiary „konia październikowego”, podczas
którego to rytuału urządzano po ulicach Rzymu wyścigi konnych
rydwanów, a najlepszego prowadzącego konia „z prawej strony”
składano Marsowi w ofierze, przyozdobionego tzw „chlebami
marsowymi” (tzw święto Equus October). Najprawdopodobniej, podobną genezę ma w niemieckich krajach powszechnie znane i obchodzone święto październikowe "Oktoberfest", podczas którego (mimo, że chodzi tu niby tylko o "święto piwa") urządzano również wyścigi konne. [1]
[1]. Razem z
ogonem/członkiem odcinana była także głowa konia. O prawo do
niej, a właściwie do
zawieszenia jej na murze w Regia albo w wieży Mamilia walczono
zawzięcie, po czym przyozdabiano wiankami z bochenków chleba i
czczono ją jako podziękowanie za obfite tegoroczne zbiory i
zapowiedź pomyślności przyszłych zbiorów.
http://www.academia.edu/16743423/Cywilizowana_%C5%9Bmier%C4%87_czy_zwyk%C5%82e_barbaczy%C5%84stwo_Podobie%C5%84stwa_i_r%C3%B3%C5%BCnice_w_rzymskiej_i_celtyckiej_ofierze_z_konia
piątek, 4 listopada 2016
Dawne rodziny 11. Część
X. „Przedsiębiorstwo rodzinne”
przy ul.
Sławkowskiej – Tartak Hensoldtów
(pochodzenie rodzin, losy w Olkuszu, koligacje)
Autor:
Ryszard Maliszewski
Uzupełnieniem dziejów „przedsiębiorstwa rodzinnego”
Maliszewskich przy ul. Sławkowskiej w Olkuszu jest historia innego
przedsiębiorstwa na tej ulicy, należącego do innej rodziny
olkuskiej, zbudowanego jednak na części gruntów po moim pra
pradziadku, Aleksandrze Maliszewskim, zakupionej w bliżej nieznanych
mi okolicznościach i latach przez przybyłą do Olkusza w XIX wieku
rodzinę Hensoldtów
(informacje na ten temat przekazała mi w latach 90-tych
ubiegłego stulecia kuzynka mojego ojca, pani Barbara z Maliszewskich
Pietrasowa, córka Władysława Maliszewskiego syna Tomasza,
zamieszkała przy ul. Sławkowskiej w domu po ojcu..
Kiedy przybyła do Olkusza rodzina Hensoldtów
dokładnie nie wiem, ani też nie zamierzam naruszać prywatności
tej rodziny, jako jedynie uprawnionej do szczegółowego poznania
swoich dziejów. Dane na ten temat przytaczam tylko z wyżej
wyjaśnionego powodu, iż należące do nich „przedsiębiorstwo
rodzinne”, czyli ogólnie znany dawniej wszystkim starszym
Olkuszanom „Tartak Hensoldtów” powstał na byłych
gruntach Maliszewskich. Zbudowano go na ostatniej, posiadanej niegdyś
przez Aleksandra Maliszewskiego działce, noszącej na sporządzonej
przeze mnie w 1999 roku mapie symbol 4J (tutaj Mapa Nr I –
fragment całości).
Ponieważ
Kazimierz Rymut podaje, że w końcu XX wieku na terenie całej
Polski żyło jedynie 69 osób tego nazwiska, (z czego najwięcej w
słupskiem – 16 osób), to najbardziej prawdopodobnym jest, iż z
stamtąd właśnie, z Pomorza zachodniego, należącego do Prus,
jakaś osoba niemieckiego pochodzenia o niemieckim nazwisku Hensoldt
przybyła do Olkusza. Pochodzenie zatem tej rodziny w Olkuszu jest
podobne, jak Westenów, Kerthów, czy Schmidtów.
Już
z samego tego faktu wynika, że pierwszy reprezentant rodziny
Hensoldtów mógł działkę tę nabyć i wystawić na niej swój
tartak dopiero po 1859 roku, gdyż tereny te dopiero w tymże roku
zakupione były przez Aleksandra Maliszewskiego na licytacji gruntów
„po-augustiańskich”. Żadne znane mi źródło nie podaje,
kiedy przedsiębiorstwo to, należące w okresie międzywojennym do
Pawła Hensoldta, powstało w Olkuszu. Nie jest to zresztą bardzo
istotne, bo ważniejszym jest, że takowe w mieście w ogóle
istniało, i że od II połowy XIX wieku aż do II wojny światowej
(a może i dłużej ?) działało, zatrudniając zapewne poniżej
dziesięciu pracowników. [1]
Tartak
Hensoldtów w Olkuszu był niewielki, zapewne i maszyny obsługujące
ten zakład do wielkich nie należały. Najprawdopodobniej,
początkowo miał ów tartak napęd parowy. Dla porównania
przytaczam poniżej fotografię ukazującą wnętrze czynnego jeszcze niedawno i podobnej wielkości.
1.
Wnętrze niedużego tartaku (źródło: Internet, jak w przypisie
[4])
Wydaje
się, że owym olkuskim protoplastą rodziny Hensoldtów był
urodzony w 1849 roku Maurycy Andrzej Hensold i to on zapewne wystawił
wspominany tartak, zaś w XX wieku prowadził nadal to
przedsiębiorstwo jego syn Paweł Hensoldt (* 1878). [2]
Jako właściciela tego przedsiębiorstwa wymienia np. Pawła
Hensoldta w roku 1918 Kronika Powiatu Olkuskiego (nr 38/39).
2. Mapa Nr I. Działka
Hensoldtów (po Maliszewskich, symb. 4J), ,
na
której powstał ich Tartak (lata 70-te lub 80-te (?) XIX w.
(Opracowanie
Ryszard Maliszewski 1999 ; „szkic z natury” w oparciu
o
DORO
[3] ; Grafika
Jarosław Lisowski 2000 ; uzup. Ryszard Maliszewski)
Nie
znam dokładnie zakresu czasowego działalności tego
przedsiębiorstwa. Wg Kieleckiego Dziennika Wojewódzkiego nr 3 z
roku 1937 był jeszcze czynny, chociaż np. internetowa strona:
http://www.sp.olkusz.pl/aktualnosci/uhonorowac-petera-westena-64/
wspomina (wg opracowania Henryka Osucha o fabryce „Westen”) o
„doprowadzeniu do ruiny tartaku Hensoldtów przez Westena” (???),
- co jest chyba informacją błędną. Tak więc przed II wojną
światową może tartak jeszcze działał, po wojnie, w okresie
„socjalistycznej likwidacji przedsiębiorstw prywatnych” - chyba
już nie (choć Paweł Hensoldt zmarł dopiero w 1959 roku), a w
latach 70-tych XX wieku (gdy zmarli moi rodzice), budynek ów był
wynajmowany na warsztat kamieniarski olkuskiemu producentowi
nagrobków, Kurbielowi. Po tegoż śmierci nie prowadzono tam już
żadnej produkcji i obiekt z roku na rok stawał się coraz bardziej
ruiną. Obecnie, być może, nawet i dom Hensoldtów zmienił swoich
właścicieli (?), albo przeszedł w spadku na dalszą rodzinę.
Nie
udało mi się nigdzie zdobyć dawnych fotografii, ani „Tartaku
Hensoldtów”, ani też ich domu, zbudowanego zapewne w tym samym
czasie przez Maurycego Hensoldta. Dysponuję jedynie własnoręcznie
zrobionymi zdjęciami tegoż domu, oraz ruiny tartaku, przed jego
ostatecznym wyburzeniem. Nie są niestety te fotografie zbyt dobrej
jakości, bo też i pospolitym aparatem „dokumentacyjnym” były
robione (i nie bardzo „wyszły”), ale przynajmniej ukazują jako
tako wygląd tego obiektu (tartaku), który prawdopodobnie w krótkim
czasie, podobnie jak zniknął nagle „Dworek Janikowskich”,
zniknie z powierzchni ziemi.
3.
i 3B. Dom Hensoldtów od str. pn. i od str. pd. 2009 r. (fot.
Ryszard Maliszewski)
4.
i 4B. Były tartak Hensoldtów od str. wsch. i od str. pn. 2009 r.
(fot. j.w.)
5.,
5B. i 5C. Lokalizacja byłego tartaku Hensoldtów 2010 r. (fot.
j.w.)
6.,
6B. i 6C. Ruina tartaku w roku 2010 (fot. j.w.)
7.,
7B., 7C. i 7D. Ruina tartaku w 2012 r. (fot. j.w.)
8.
Pozostałości tartaku i dom Hensoldtów w 2015 r. (fot. j.w.)
Przypisy:
[1].
Jeżeli się mylę, to tylko z przyczyny zbyt skąpych informacji
jakie na ten temat posiadam.
[2]. Grobonet Olkusz
[3]. Na podstawie Mapy W. Kosińskiego, (DORO)
(objaśnienia skrótów w Bibliografii),
i A. Oknińskiego (DORO), t. I, str 154, 329
[4]. Trak: prostokątne urzadzenie, widoczne wałki
przesuwające trom/pień/,nad i za nimi poruszają się
bloty/brzeszczoty/ z góry na dół:
http://www.rzeczpospolitaobojganarodow.pl/forum/viewtopic.php?f=29&t=274
Bibliografia
Źródła archiwalne i
terenowe:
1. Archiwum Państwowe Chrzanów
Akta Miasta Olkusza:
- Akta
Własności po-Augustiańskiej, sygn. 1 i 1A,
2. Dane z nagrobków: Olkusz
3. Pamiętniki i relacje ustne:
- Ryszard
Maliszewski, Historia małopolskiej gałęzi rodziny
Maliszewskich
(Opracowanie w posiadaniu autora),
-Relacja
Barbary z Maliszewskich Pietrasowej z Olkusza,
-Relacja Flawiusza Maliszewskiego z Krakowa
5. Materiał kartograficzny:
6. Materiał fotograficzny autora i z
Internetu
Źródła i opracowania
drukowane:
1. Dzieje
Olkusza i Regionu Olkuskiego, pod red. K. Kiryka i R. Kołodziejczyka,
Warszawa- Kraków 1978. (Skrót; DORO)
2. Rymut K., Nazwiska Polaków, wersja
internetowa z wyszukiwarką nazwisk
(http://herby.com.pl/).
Internet:
- Linki do stron podane w Przypisach
*****
(Uwaga: Wolno kopiować i cytować jedynie
pod warunkiem
podania źródła i autora artykułów
!)
Subskrybuj:
Posty (Atom)