piątek, 2 września 2016

Dawne rodziny 11. Cz. VIII. Rodzina Halkiewiczów

(pochodzenie, koligacje, miejsca zamieszkania)

Autorzy: Ryszard Maliszewski
Katarzyna Halkiewicz
Karol Szotek

[Niniejszy artykuł jest uzupełnieniem moich wcześniejszych artykułów z cyklu „Dawne rodziny”: 11. Cz. III. I Cz. V. i Cz. VI. „Przedsiębiorstwo rodzinne przy ul. Sławkowskiej”. Jego publikacja ma na celu przypomnienie i zebranie w „historyczną całość” dotychczas publikowanych przeze mnie informacji o wymienionej rodzinie: częstochowskiej, warszawskiej i miechowsko-olkuskiej, uzupełnionych archiwalnymi informacjami zdobytymi ostatnio. Metryki dawnych osób z rodziny Halkiewiczów są wyszukane i udostępnione przez w/w współautorkę artykułu, moją krewniaczkę Katarzynę Halkiewicz z Warszawy, a drzewko genealogiczne sporządzone przez olkuskiego historyka Karola Szotka.] [1]


Córką Wincentego Halkiewicza „z Częstochowy i z Olkusza” była moja babcia, Anna z Halkiewiczów Maliszewska, urodzona w Częstochowie z matki Marianny z Policzkiewiczów (ur. 1850). O jej ojcu, a moim pradziadku „po kądzieli” posiadam do dzisiaj dosyć skąpe jak na rodzinę informacje, co spowodowane jest w znacznym stopniu „utajnionymi” kolejami losu, jakie musiał on przechodzić w swoim życiu. Do roku 2014 nie wiedziałem nawet dokładnie gdzie Wincenty Halkiewicz się urodził, gdzie i z kim zamieszkiwał w młodości i jak przedstawiało się jego życie przed przystąpieniem do powstania styczniowego. [2]


Jak wynika z w/w artykułów, tradycja rodzinna niezbyt dokładnie zagadnienie pochodzenia mojego pradziadka, Wincentego Halkiewicza, wyjaśniała i dopiero źródła archiwalne wiele uzupełniły. Rodzina Halkiewiczów była pochodzenia szlacheckiego herbu Łuk, a ród swój wiodła z terenu dzisiejszej Białorusi (dawniej Litwy), od posiadającej indygenat polski bojarskiej rodziny tegoż nazwiska, pochodzącego od imienia „Halka”, „Halko”, będącego po słowiańsku zmienioną formą normańskiego imienia „Oleg”. Byli też na Ukrainie i w Koronie. Odnośnie informacji ogólnych dotyczących rodziny Halkiewiczów można przytoczyć np dane z herbarza Uruskiego („Rodzina”), który podaje: „Halkiewicz herbu Łuk, (z tych) Marcin syn Ignacego, gubernia kijowska 1803. Szymon syn Nicefora z trzema synami i ich potomstwem, razem 17 osób, wylegitymowani w Cesarstwie w 1862 r. (księgi szlachty guberni mińskiej)”.

Podobnie wymieniają tę rodzinę inne herbarze. Z notatki powyższej wynika, że Halkiewicze byli
ongiś rzeczywiście bojarami ruskimi, rozrodzonymi najbardziej na Ukrainie i Białorusi (może też
na Litwie), przyjętymi w poczet szlachty polskiej w wyniku ustaleń unii. Z tychże wywodziła się zapewne również i ta gałąź rodziny, która z jakichś względów osiadła w Koronie (przypuszczenie zgodne z tradycją rodzinną częstochowsko-olkuskich Halkiewiczów). Jednak przedstawiciele wielu rodzin pochodzenia szlacheckiego w wyniku procesu pauperyzacji często „zasilali szeregi” niższych stanów, przechodząc szczególnie do stanu mieszczańskiego, co notuje się także i w dziejach opisywanej tu rodziny.

Według słownika Rymuta, w końcu XX wieku żyło w Polsce już tylko 222 osoby o nazwisku
Halkiewicz, w tym najwięcej właśnie w częstochowskiem (36) i warszawskiem (35). Można z tego
wysnuć wniosek, że ta gałąź Halkiewiczów, która osiadła w Koronie – nie była liczna.

Geneteka w odniesieniu do wymienionej rodziny nic właściwie nie wyjaśnia, ani w Małopolsce, ani w śląskiem, ani w świętokrzyskiem. Jedynie w łódzkim znajduję urodzenie niejakiego Franciszka Helkiewicza, (?) w roku 1853 w Bratoszewicach (akt nr 53), ale jest to 12 lat po urodzeniu się „naszego” Wincentego Halkiewicza, poza tym żadnych innych śladów tu nie widzę. Ale w mazowieckim znalazłem urodzenie się w Mińsku Mazowieckim Jana Chalkiewicza w roku 1812 (akt nr 25) (tak też rosyjscy pisarze pisali nazwisko Halkiewicz, bo w rosyjskim „H”, to „G”, więc musieli przez „Ch” (metryka urodzenia mojej babci, Anny z Halkiewiczów z roku 1880 w Częstochowie też po rosyjsku tak była zapisana i wiele innych metryk rosyjskich do tej rodziny).

Poza tym nie znalazłem w Genetece żadnych innych wpisów dla wymienionej tu rodziny.
W lubelskiem jest wpis w roku 1818 (akt nr 146) małżeństwa Franciszka Halkiewicza z Katarzyną Wiezgat w Hrubieszowie i Michała Bacewskiego z Salomeą Halkiewicz w puszczy Solskiej (akt nr 22). Nie widać wciąż żadnych powiązań z „naszymi” Halkiewiczami. W podlaskim jest w 1815 roku wpis urodzenia się Maryanny Hałkiewicz (akt nr 6), córki Karola i Katarzyny z Suchockich w Suwałkach. I dalej nic, żadnego bliższego śladu.[3]

„Pokazują się” Halkiewicze dopiero na Ukrainie (np. w Sokalu, Grzymałowie, Lwowie, Torczynie, Jałowiczach, Siemianówce), ale także nie są to mocno stare wpisy. XVIII wieku i tutaj brak.[3]
Faktycznie, „nasi” Halkiewicze „jakby z nieba spadli” do Częstochowy i Olkusza, bo gniazda rodziny, skąd by mogli tu przybyć jakoś odnaleźć nie byłem w stanie (nawet tego przypuszczalnego „w miechowskiem”, wspominanego przez rodzinną tradycję). Dopiero niedawno odnalezione przez Katarzynę Halkiewicz metryki ślubu najstarszego, wymienianego w Częstochowie protoplasty tutejszych Halkiewiczów wiele wyjaśniają.

Nie jest jednak nadal dokładnie wyjaśnione w jaki sposób i dlaczego mój pradziadek Wincenty Halkiewicz przeniósł się do Miechowa i definitywnie do Olkusza, gdyż starsze rodzeństwo Anny z Halkiewiczów Maliszewskiej „częściowo” pozostało w Częstochowie. Być może chodziło tutaj o pozostawienie tamtym dzieciom w Częstochowie jakiegoś majątku i rozpoczęcie „nowego życia” z młodszymi dziećmi gdzie indziej? Może też odgrywała przy tej migracji jakąś rolę ewentualna, zbyt silna w Częstochowie konkurencja zawodowa w branży stolarsko-tokarskiej, w jakiej zatrudniony był Wincenty, bo nawet w Olkuszu, na starsze już lata - Wincenty Halkiewicz nieco się „wyspecjalizował” (patrz wcześniejszy artykuł).

Na „My Heritage” Michał Aleksander Jańczykowski podaje, że Wincenty Franciszek Halkiewicz urodził się w Częstochowie w roku 1841 [choć na nagrobku w Olkuszu podana była data rok 1840]. Korespondowała by ta informacja z informacją z „Geneteki” [3.], wg której ojciec Wincentego, Franciszek Halkiewicz, ożenił się w Częstochowie w roku 1840 [nr aktu tu nie podany] z Teklą z Młynarskich, ale brak informacji skąd wywodził się tenże mój prapradziadek [pan młody]. Wincenty Halkiewicz miał też wg „My Heritage” młodszego brata Teofila (ur. 1858 r.) i innego – Romana (ur.?).

Wspomniany ojciec obu, Franciszek Halkiewicz (ur. 1818 r.), był z kolei synem Grzegorza (ur. 1784) i Marianny (z domu Błażejowskiej, ur. 1795), o których poza wzmianką w „My Heritage” (profil Michała Aleksandra Janczykowskiego) nic mi nie było wiadomo. Miał ów Franciszek starszego brata Gabriela Józefa Grzegorza Halkiewicza (ur. 1815 r.), który również w Częstochowie ożenił się w roku 1836 z Rozalią Pietrzykowską [2]. Informacje te świadczą więc wyraźnie o fakcie, że we wspomnianych latach Halkiewicze już w Częstochowie żyli, tym bardziej, że starsze dzieci Wincentego tutaj się rodziły. Zaprzecza to olkuskiej tradycji rodzinnej, wg której Wincenty Halkiewicz osiadł tutaj dopiero po powstaniu styczniowym.

Pierwszym znanym, a poznanym dzięki „My Heritage” przodkiem mojej babci, byli więc: ojciec wyżej wymienionego Grzegorza Halkiewicza (urodzonego w roku 1784), - Jerzy Halkiewicz i matka (żona Jerzego) Marianna), urodzeni zapewne około połowy XVIII wieku, a o których także nie miałem żadnych bliższych informacji.

Dopiero odnalezione przez Katarzynę Halkiewicz z Warszawy metryki wyjaśniły niemal wszystko na temat życia w I połowie XIX wieku w Częstochowie naszych przodków Halkiewiczów. Okazało się bowiem, że ta rodzina, począwszy od Grzegorza Halkiewicza była już tutaj tylko mieszczańska i „kupieckiej oraz rzemieślniczej kondycji”. Wcześniejsze jej pochodzenie może wyjaśniać wpis urodzenia i metryka ślubu Grzegorza Halkiewicza syna Jerzego.


Jerzy Halkiewicz, ojciec Grzegorza Halkiewicza (* ok. 1750 ?)

Mało co prawda wynika z wymienionych wpisów na temat rodziców Grzegorza Halkiewicza: Jerzego Halkiewicza i Maryanny z Heynackich, którzy nadal nie wiadomo jak długo i w jakim dokładnie charakterze w dalej wymienionej miejscowości, w której Grzegorz się narodził zamieszkiwali (nie szukaliśmy także informacji o jakimkolwiek innym ich potomstwie, choć wiadomo, że jacyś inni Halkiewicze też tam żyli), ale dzieje tej miejscowości mogą „uchylić rąbka” tajemnicy.


Grzegorz Halkiewicz syn Jerzego (*1784)

Od kiedy Grzegorz Halkiewicz zamieszkiwał w Częstochowie – nie wiadomo, ale należał już tutaj przynajmniej od roku 1814 do „ludności stałej”, czyli obywatelstwa miasta. W treści aktu przyrzeczenia małżeństwa z roku 1814 (Częstochowa, akt nr 31) Grzegorz Halkiewicz określany jest jako „Kupczyk” (zapewne dopiero „praktykant” w zawodzie), a w dalszych latach w metrykach swoich dzieci jako „Kupiec”.

Urodził się Grzegorz Halkiewicz w Galicji Cesarsko-Austryackiej w miejscowości Bogusza w nowosądeckiem. Dzisiaj jest to wieś w gminie Kamionka Wielka w Beskidzie Niskim, posiadająca dwie dawne cerkwie: prawosławną i grekokatolicką. Wg „Wikipedii” : Bogusza należała do starostwa niegrodowego w Grybowie, będącego dzierżawą królewską. W roku 1785 dzierżawa grybowska została włączona przez rząd austriacki do tzw. dóbr kameralnych (czyli skarbowych). W 1809 zabór austriacki utracił na rzecz Księstwa Warszawskiego wszystkie ziemie III zaboru oraz część I zaboru (cyrkuł zamojski), a na rzecz Rosji oddano obwód tarnopolski (pokój w Schönbrunn). W 1815 na mocy postanowień kongresu wiedeńskiego powrócił do Cesarstwa Austrii.

W 1828 część byłego starostwa wraz z Boguszą sprzedano na licytacji Józefowi Boschowi. Boschowie uciekli na Węgry podczas rzezi galicyjskiej w 1846 r. W 1880 r. wieś liczyła 87 domów. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego podaje tutaj w XIX wieku 2262 morgi ziemi uprawnej, w tym 1090 lasu i 514 mieszkańców narodowości ruskiej.



1B. Wieś Bogusza, rodzinna wieś Grzegorza współcześnie (źródło: Internet, str.:


Zupełnie możliwe, że ta lokalizacja z wielkim prawdopodobieństwem wyjaśnia pochodzenie „naszej” gałęzi rodziny Halkiewiczów „częstochowsko-warszawsko-miechowsko-olkuskich”. Jako należący do rodziny „pochodzenia rusińskiego” (patrz wyżej) - przodkowie Grzegorza Halkiewicza (w tym ojciec Jerzy) mogli być wcześniej prawdopodobnie wyznania grekokatolickiego, połączonego unią z katolicyzmem rzymskim, ale na terenie „katolickim” włączeni zostali do parafii rzymskiej. Jerzy Halkiewicz służył najprawdopodobniej w rządowym majątku Bogusza i tutaj urodził się jego syn Grzegorz.

Po upadku Księstwa Warszawskiego Grzegorz Halkiewicz z nieznanych mi przyczyn opuścił zabór austriacki (może mieli Halkiewiczowie jakiś udział w wojnach napoleońskich i zbiegł z Galicji przed prześladowaniem władz austriackich, a może po prostu szukał „lepszego” losu w obcym mieście [?]), w wyniku czego osiadł w zaborze rosyjskim, w Częstochowie.


2. Akt przyrzeczenia małżeństwa Grzegorza Halkiewicza z 1814 r. (źródło: [1].)


W tymże samym roku 1814 ożenił się Grzegorz Halkiewicz w Częstochowie z panną Maryanną Błażejowską z Częstochowy (akt nr 46). Małżeństwo to zamieszkiwało po ślubie w domu nr 30 w Częstochowie, gdzie Grzegorz prowadził swój sklep.


2B. Akt małżeństwa Grzegorza Halkiewicza z 1814 r. (źródło: j.w.)


W roku 1815 przyszedł w Częstochowie na świat ich pierwszy syn, trojga imion Gabriel Józef Grzegorz Halkiewicz, który w dorosłym życiu nie kontynuował tradycji ojca, lecz zdobył zawód określany w metrykach jako „Stolarz”. W roku 1816 przyszła w tej rodzinie na świat córka Maryanna Rozalia. Natomiast w roku 1818 Grzegorzowi Halkiewiczowi urodził się z jego żony Maryanny z Błażejowskich następny syn, Franciszek Halkiewicz (mój przyszły pra pradziadek „po kądzieli”), który również został stolarzem.


    3. Akt urodzenia Gabriela Halkiewicza z 1815 r. (źródło: j.w.)








  4A. i 4B. Metryka urodzenia Maryanny Halkiewiczówny z 1816 r. ([1].)
 


5. Metryka urodzenia Franciszka Halkiewicza z 1818 r. (źródło: [1].)


Gabryel Halkiewicz syn Grzegorza (*1815 +1866)


Wg informacji z wymienianych metryk, pierwszy syn Grzegorza, trojga imion Gabriel Józef Grzegorz Halkiewicz, urodzony w roku 1815, zawarł w Częstochowie w roku 1836 małżeństwo (akt nr 81) z panną Rozalią Pietrzykowską z Częstochowy, córką Franciszka i Maryanny. Gabryel był wówczas dopiero czeladnikiem stolarstwa, ale zdobywszy później stopień mistrza – trudnił się tym zawodem do końca życia.


6. Metryka ślubu Gabryela Halkiewicza z 1836 r. (źódło: jw.)


Na razie mało nam wiadomo o dzieciach zrodzonych z tego małżeństwa przed 1841 rokiem, ale jednym z nich był syn Józef Halkiewicz. Dopiero w tymże roku rodzi się im w Częstochowie córka Franciszka Kunegunda (akt nr 106), a w roku 1843 (akt nr. 281) następna, Małgorzata Elżbieta Halkiewiczówny. Prawdopodobnie miał Gabryel Halkiewicz dwie córki o imieniu Maryanna, o pierwszej z których co prawda nie wiemy kiedy się rodziła (może właśnie w roku 1840), ale w latach 1844 i w 1855 znaleziono metryki śmierci tych dzieci. W roku 1849 Gabryel Halkiewicz ma z żoną Rozalią syna Jana Halkiewicza (akt nr 310), który jednakże nie żył długo, gdyż zmarł już w roku 1851 w wieku lat 2. W roku 1856 (akt nr 195) rodzi się w Częstochowie następny syn Gabryela, Władysław Antoni Halkiewicz. Rzuca się w oczy w tekstach tychże metryk swego rodzaju nonszalancja, z jaką podchodzili do swych obowiązków pisarze parafialni, podający często sprzeczne ze sobą dane. W tekście jednej metryki dana osoba podawana jest np. jako piśmienna (i zamieszczany jest jej podpis), w innej – jako niepiśmienna, i ponownie w jeszcze innej -piśmienna. Widoczne jest to zjawisko i w odniesieniu do Gabryela Halkiewicza, i w przypadku niektórych innych osób.


Józef Halkiewicz syn Gabryela (*1838)



6B. Metryka urodzenia Józefa Halkiewicza z 1838 r. (źródło: j.w.)

O ożenku Józefa Halkiewicza, pochodzeniu jego żony, a nawet jej panieńskim nazwisku mało wiadomo (w każdym źródle pisane było inaczej). Być może miał po ślubie córkę Józefę (miejsce urodzenia nieznane), która w roku 1887 wyszła w Częstochowie za mąż. Ale jeszcze w roku 1882 rodził się Józefowi w Częstochowie syn Aleksy, który zmarł w dzieciństwie.


Dalsze dzieci Gabryela Halkiewicza syna Grzegorza: 
 


7. Metryka urodzenia Franciszki Halkiewiczówny z 1841 r. (źródło: [1].)


8. Metryka urodzenia Małgorzaty Elżbiety Halkiewicz z 1843 r. (źródło: j.w.)


9. Metryka urodzenia Jana Halkiewicza z 1844 r. (źródło: j.w.)


10. Metr. Śmierci Jana Halkiewicza z 1851 r. (źródło: j.w.)


11. Metryka urodzenia Maryanny Halkiewicz z 1852 r. (źródło: j.w.)


12. Metryka urodzenia Władysława Antoniego Halkiewicza z 1856 r. (źródło: j.w.)


O dalszym życiu dzieci Gabryela Halkiewicza jak na razie nic nie wiemy. W roku 1867 częstochowski stolarz Gabryel Halkiewicz umiera nagle w wieku 52 lat, pozostawiwszy po sobie owdowiałą żonę i dwu synów: Józefa (patrz wyżej) i Antoniego (widocznie wszystkie córki wcześniej zmarły).


13. Metryka śmierci Gabryela Halkiewicza z 1867 r. (źródło: j.w.)


Władysław Antoni Halkiewicz syn Gabryela (*1856)


Już po śmierci Gabryela Halkiewicza jego syn Antoni Władysław żeni się w Częstochowie w roku 1884 z miejscową panną.


13B. Metryka ślubu Antoniego Władysława Halkiewicza z 1884 r. (źródło: j.w.)

„206
Częstochowa
Działo się w mieście Częstochowa siódmego/ dziewiętnastego Listopada tysiąc osiemset osiemdziesiątego czwartego roku o godzinie czwartej po południu. Wiadomym czynimy, że w obecności świadków Antoniego Halkiewicza, stolarza czterdzieści dwa lata i Walentego Wtorkiewicza urzędnika, sześćdziesiąt siedem lat mających, obu zamieszkałych w Częstochowie, zawarty został w dniu dzisiejszym religijny związek małżeński pomiędzy Antonim Władysławem dwojga imion Halkiewiczem, kawalerem, rezerwowym szeregowym, urodzonym i zamieszkałym w Częstochowie, synem zmarłych Gabriela i Rozalii urodzonej Pietrzykowska, małżonków Halkiewiczów, dwadzieścia dziewięć lat mającego, robotnikiem, i Antoniną Sosną, panną urodzoną we wsi Bieltowice (?) w Prusach (?), córką Feliksa i zmarłej Elżbiety urodzonej Sowa, małżonków Sosnów, służących w Częstochowie. Ślub ten poprzedziły trzy zapowiedzi, ogłoszone w tutejszym kościele przez trzy kolejne niedziele następujące po sobie, drugiego, dziewiątego i szesnastego listopada bieżącego roku. Nowo zaślubieni oświadczają, że słownej umowy przedślubnej nie zawierali. Religijny obrzęd małżeństwa został udzielony przez księdza, Aleksandra Jędrzejewskiego, Wikariusza tutejszej parafii. Akt niniejszy uczestniczącym przeczytany, przez Nas podpisany został.
Sporządzający (urzędnik) Akty Urzędu Stanu Cywilnego: podpis”

O ich potomstwie i dalszym życiu mało wiemy. Wiadomo tylko, że w roku 1886 zmarł im dziesięciomiesięczny syn Julian.

                                                                    *****

Franciszek Halkiewicz syn Grzegorza (*1818)


Natomiast drugi po Gabryelu Halkiewiczu częstochowski stolarz z tamtych czasów, Franciszek Halkiewicz, mój pra pradziadek „po kądzieli”, ożenił się w Częstochowie w roku 1840 (akt nr 55) z panną z Częstochowy, Teklą z Młynarskich, córką Antoniego i Ewy z Wasilkowskich.


14. Metryka ślubu Franciszka Halkiewicza z 1840 r. (źródło: [1].)


W roku 1841 rodzi się Franciszkowi w Częstochowie pierwszy syn Wincenty Franciszek Halkiewicz (mój przyszły pradziadek „po kądzieli” - akt nr 169 – o jego życiu i potomstwie informacje w następnej części niniejszego artykułu). W roku 1843 przychodzi tutaj na świat następny syn Franciszka i Tekli z Młynarskich, Antoni Władysław Halkiewicz (akt nr 260). W roku 1845 rodzi się następny syn, Felicjan Halkiewicz (akt nr 402), który niestety zmarł w dzieciństwie w wieku dwóch lat w roku 1848 (akt nr 330). Już około 1849 roku przychodzi na świat w Częstochowie jeszcze jeden syn o tym imieniu, ale także umiera po dwóch latach w roku 1851 (akt nr 250).

Następnie, w roku 1850 rodzi się w Częstochowie córka Franciszka, Tekla Wiktorya Halkiewiczówna (akt nr 472), zaś w roku 1855-56 (brak nam tej metryki) następny syn Roman Halkiewicz (przodek Katarzyny Halkiewicz z Warszawy). Nie bardzo wiadomo gdzie zamieszkiwała wówczas rodzina Franciszka Halkiewicza (bo i Roman nie rodził się w Częstochowie), stąd mamy w jego historii w tym czasie niejaki „hiatus” aż do roku 1858, kiedy to, ponownie w Częstochowie przychodzi na świat jeszcze jeden syn Franciszka (akt nr 167) Teofil Józef Halkiewicz oraz w roku 1861 (akt nr 340) córka Maryanna Halkiewiczówna, zmarła następnie już w roku 1864. Spośród dzieci Franciszka Halkiewicza z Częstochowy artykuł niniejszy omawia częściowo jedynie potomstwo Romana Halkiewicza „z Warszawy” i dalsza jego część - Wincentego Halkiewicza z Częstochowy, Miechowa i Olkusza.


15. Metryka urodzenia Wincentego Halkiewicza syna Franciszka z 1841 r. (źródło: [1].)
 


16. Metryka urodzenia Antoniego Władysława Halkiewicza z 1843 r. (źródło: j.w.)

Który (najprawdopodobniej to on właśnie) był w dorosłym życiu mężem Marianny urodzonej Hatlińska i ojcem zmarłej w 1870 roku córki, Marianny Karoliny Halkiewiczówny, a po dłuższym okresie, o którym nic tutaj nie wiemy, zmarł mu w roku 1896 w Częstochowie syn Jan Nepomucen Halkiewicz, urodzony w roku 1886 (metryki zgonu tych dzieci są bowiem bardzo niejasne). 
 


17A. Metryka urodzenia Felicjana Halkiewicza z 1845 r. (źródło: j.w.)


Dziecko to zmarło w roku 1848. Jednak już w grudniu tego samego roku 1848 rodzi się Franciszkowi w Częstochowie następne dziecko, syn Klemens, a za niedługo potem następny, Felicjan (drugi). Dzieci te zmarły również jako małoletnie (wszystkich metryk nie posiadamy). W tamtych czasach dzieci umierały bardzo często, co dotyczyło równie często ich młodych matek.


18. Metryka urodzenia Klemensa Halkiewicza z 1848 r. (źródło: j.w.)


19. Metryka urodzenia Tekli Halkiewiczówny z 1850 r. (źródło: j.w.)


19B. Metryka urodzenia Marianny Filipiny Halkiewicz z 1853 r. (źródło: j.w.)


20. Metryka urodzenia Teofila Halkiewicza z 1858 r. (źródło: j.w.)


21A. Metryka urodzenia Maryanny Halkiewicz z 1861 r. (źródło: j.w.)


21B. Metryka zgonu Maryanny Halkiewicz z 1864 r. (źródło: j.w.) (źr.: j.w.)

22. Metryka zgonu Tekli z Młynarskich z 1866 r. (źródło: j.w.)


                                                          ******


Roman Halkiewicz syn Franciszka (*ok. 1856)


Urodzony nie w Częstochowie (na razie nie wiemy gdzie, być może jego ojciec Franciszek zamieszkiwał już poza Częstochową, może gdzieś koło Warszawy ?). Roman Halkiewicz bez wątpienia zaś mieszkał już w dorosłym życiu w Warszawie, gdzie się dwukrotnie ożenił i żył na stałe, oraz rodzina po nim, z której wywodzi się współautorka niniejszego artykułu, Katarzyna Halkiewicz. Zgodnie z rodzinną tradycją, podobnie jak jego ojciec i bracia, Roman był stolarzem. W roku 1883 ożenił się po raz pierwszy.


23. Metryka ślubu Romana Halkiewicza z 1883 r. (źródło: j.w.)

„46
Warszawa
Działo się w Warszawie w Parafii św. Trójcy dwudziestego drugiego Maja/ trzeciego Czerwca tysiąc osiemset osiemdziesiątego trzeciego roku o godzinie dziesiątej rano. Ogłaszamy że w obecności świadków Michała Kosmana, stolarza sześćdziesiąt trzy lata przy ulicy Żelaznej pod numerem osiemnastym i Stanisława Wajtamskiego (?) zakrystiana pięćdziesiąt sześć mających, przy ulicy Solec pod numerem pięćdziesiątym pierwszym w Warszawie zamieszkałych zawarty został w Warszawie w dniu dzisiejszym religijny związek małżeński pomiędzy Romanem Halkiewiczem, stolarzem podmajstrzym, kawalerem dwadzieścia siedem lat mającym, urodzonym w Mieście Częstochowa, zamieszkałym wcześniej w mieście Częstochowa, a teraz w Warszawie przy ulicy Żelaznej pod numerem osiemnastym w Parafii Wszystkich Świętych, synem Franciszka i już zmarłej Tekli urodzonej Młynarska małżonków Halkiewiczów i Matyldą Frączkowską, panną trzydzieści pięć lat mającą, urodzoną w (nieczytelne ?), zamieszkałą w Warszawie przy Matce przy ulicy Drewnianej pod numerem trzecim w tutejszej Parafii, córką już zmarłego Franciszka i Marianny urodzonej Michalska małżonków Frączkowskich.
Ślub ten poprzedziły trzy zapowiedzi, ogłoszone w tutejszym kościele Parafii Wszystkich Świętych w Warszawie i w Częstochowskim przez trzy kolejne niedziele następujące po sobie, w siedemnastym dniu/ dwudziestym dziewiątym Kwietnia, dwudziestym czwartym Kwietnia/ szóstym dniu Maja i pierwszym (czternastym) dniu Maja bieżącego roku. Ojciec panny młodej obecny przy ślubie tego dnia dał słowne zezwolenie na zawarcie (przez nią) małżeństwa, co zanotowano. Nowo zaślubieni oświadczają, że słownej umowy przedślubnej nie zawierali. Religijny obrzęd małżeństwa zawarty był trzeciego/ piętnastego Maja bieżącego roku w Parafialnym Częstochowskim Kościele przez Księdza Kazimierza Płaczka Wikarego Częstochowskiego Kościoła na podstawie zezwolenia danego przez zarządcę Tutejszej Parafii Księdza Romualda Golijana (?) pierwszego/ trzynastego Maja bieżącego roku pod numerem czterdziestym dziewiątym. Akt niniejszy nowo zaślubionym i świadkom przeczytany, przez Nas, a wobec niepiśmienności narzeczonej przez narzeczonego i świadków podpisany został.
Sporządzający (urzędnik) Akty Urzędu Stanu Cywilnego: podpisy”


23B. Metryka urodzenia Czesława Romana Halkiewicza z 1884 r. (źródło: j.w.)

„175
Warszawa
Działo się w mieście Warszawa w parafii św. Antoniego dwudziestego siódmego maja/ ósmego Czerwca tysiąc osiemset osiemdziesiątego czwartego roku o godzinie siódmej po południu. Stawił się osobiście Roman Halkiewicz stolarz zamieszkały w Warszawie, dwadzieścia dziewięć lat, w obecności Leona Gniewkowskiego i Franciszka Widelskiego (?), pełnoletnich, pełnoletnich, zamieszkałych w …........(nieczytelne) w Warszawie i okazali nam dziecię płci męskiej, oświadczając, że urodziło się ono w Warszawie przy Browarnej ulicy pod numerem dwa tysiące siedemset trzydziestym pierwszym osiemnastego/ trzydziestego Maja tego roku o godzinie siódmej rano ze ślubnej jego żony Matyldy urodzonej Frączkowska. Dziecięciu temu w dniu dzisiejszym na świętym chrzcie odprawionym przez księdza Andrzeja Reszke (?) dano imiona Czesław-Roman, a rodzicami jego chrzestnymi byli Franciszek Widelski i Emilia Gniewkowska (?). Akt ten obecnym przeczytany, a że niepiśmienni (??), przez Nas podpisany został. (podpis)”

Po urodzeniu tego (lub ewentualnie innego jeszcze) dziecka pierwsza żona Romana Halkiewicza widocznie zmarła (brak nam tej metryki), skoro w roku 1889 wdowiec Roman Halkiewicz zawarł w Warszawie po raz drugi związek małżeński z siedemnastoletnią panną, Stanisławą Górską. Mieli kilkoro dzieci, z których wyszczególniono tutaj troje.


23C. Metryka drugiego ślubu Romana Halkiewicza z 1889 r. (źródło: j.w.)

„246
Warszawa
Działo się w Warszawie w Kancelarii Parafii Wszystkich Świętych dnia dwudziestego trzeciego Czerwca/ czwartego Lipca tysiąc osiemset osiemdziesiątego dziewiątego roku o godzinie dziesiątej rano. Wiadomym czynimy, że w obecności świadków Wojciecha Górskiego stolarza i Antoniego Górskiego bednarza w dniu dzisiejszym zawarty został w Warszawie religijny związek małżeński pomiędzy Romanem Halkiewiczem, wdowcem po Matyldzie (?) urodzonej Fronczkiewicz (Frączkiewicz, powinno być Frączkowska), zmarłej w Warszawie w Parafii św. Antoniego, stolarzem, trzydzieści cztery lat mającym, urodzonym w mieście Częstochowa, synem znajdującego się wśród żywych (żyjących ?) Franciszka i Tekli urodzonej Młynarska małżonków Halkiewiczów, zamieszkałym w Warszawie przy ulicy Furmańskiej (?) pod numerem (?) dwa tysiące sześćset dziewięćdziesiątym szóstym w Parafii Świętego Antoniego, i Stanisławą Górską, panną pełnoletnią, siedemnaście lat mającą, urodzoną w tutejszej Parafii, córką żyjącego Waleriana i zmarłej Karoliny urodzonej Redel (?) małżonków Górskich, zamieszkałego w Warszawie przy ul. Żelaznej (?) pod numerem tysiąc sto osiemdziesiątym drugim w tutejszej Parafii.
Ślub ten poprzedziły trzy zapowiedzi, ogłoszone w tutejszym kościele Parafii św. Antoniego przez trzy kolejne niedziele następujące po sobie, w drugim/ czternastym, dziewiątym/ dwudziestym pierwszym i szesnastym/ dwudziestym ósmym dniu Czerwca bieżącego roku. Ojciec panny młodej obecny przy ślubie tego dnia dał słowne zezwolenie na zawarcie (przez nią) małżeństwa, co zanotowano. Nowo zaślubieni oświadczają, że słownej umowy przedślubnej nie zawierali. Religijny obrzęd małżeństwa został udzielony przez księdza Jana Kościńskiego, Wikariusza tutejszej parafii. Akt niniejszy nowo zaślubionym i świadkom przeczytany, przez Nich i Nas podpisany został.
Sporządzający (urzędnik) Akty Urzędu Stanu Cywilnego: podpisy”


23D. Metryka urodzenia Feliksa Halkiewicza syna Romana z 1895 r. (źródło: j.w.)

„2059
Warszawa
Działo się w Warszawie w Parafii Wszystkich Świętych dziewiętnastego dnia Listopada/ pierwszego Grudnia tysiąc osiemset dziewięćdziesiątego piątego roku o godzinie szóstej wieczorem. Zjawił się Roman Halkiewicz stolarz trzydzieści siedem lat mający zamieszkały w Warszawie przy ulicy Siennej pod numerem tysiąc czterysta osiemdziesiątym trzecim, w obecności Jana Barankiewicza i Ignacego Majewskiego, rymarzy pełnoletnich zamieszkałych w Warszawie i okazał Nam dziecię płci męskiej, oświadczając iż urodziło się ono w Warszawie w jego mieszkaniu dwudziestego szóstego dnia Września/ ósmego Października tego roku o godzinie jedenastej w nocy, z jego ślubnej żony Stanisławy urodzonej Górska, dwadzieścia cztery lata mającej. Dziecięciu temu w dniu dzisiejszym na świętym chrzcie dano imię Feliks, a rodzicami jego chrzestnymi byli Jan Barankiewicz i Kazimiera Kafarska (?). Akt ten stawającemu i świadkom przeczytany, przez Nich i Nas podpisany został. (podpisy)”


23E. Metryka urodzenia Aleksandra Halkiewicza z 1898 r. (źródło: j.w.)

„833
Warszawa
Działo się w Warszawie w Parafii Wszystkich Świętych trzynastego (dwudziestego czwartego) dnia Kwietnia tysiąc osiemset dziewięćdziesiątego ósmego roku o godzinie siódmej wieczorem. Zjawił się Roman Halkiewicz, stolarz czterdzieści dwa lata mający, zamieszkały w Warszawie przy ulicy Pańskiej pod numerem tysiąc sto dziewięćdziesiątym, w obecności świadków, Adama Hillera, introligatora i Antoniego Górskiego, bednarza, pełnoletnich, zamieszkałych w Warszawie i okazał Nam dziecię płci męskiej oświadczając iż urodziło się ono w Warszawie w jego mieszkaniu dnia dwudziestego Grudnia/ pierwszego Stycznia zeszłego/ bieżącego roku o godzinie piątej rano z jego ślubnej małżonki Stanisławy urodzonej Górska, mającej dwadzieścia sześć lat.
Dziecięciu temu w dniu dzisiejszym na świętym chrzcie dano imię Aleksander, a rodzicami jego chrzestnymi byli Adam Hiller i Katarzyna Bieńkowska. Akt ten stawającemu i świadkom niepiśmiennym przeczytany, przez Nas podpisany został. (podpis)”


23F. Metryka urodzenia Marianny Halkiewicz córki Romana z 1900 r. (źródło: j.w.)

„1809
Warszawa
Działo się w Warszawie w Parafii Wszystkich Świętych dwudziestego dnia Sierpnia/ drugiego Września tysiąc dziewięćsetnego roku o godzinie szóstej wieczorem. Zjawił się Roman Halkiewicz, stolarz czterdzieści lat mający, zamieszkały w Warszawie przy ulicy Śliskiej (?) pod numerem tysiąc czterysta siedemdziesiątym drugim, w obecności Leona Fiodotowa s...(nieczyt.: „starszego naczelnika” ?)lnika (?) i Ferdynanda Puchalskiego ślusarza, pełnoletnich mieszkańców Warszawy, i okazał Nam dziecię płci żeńskiej oświadczając iż takowe urodziło się w Warszawie dnia dwudziestego czwartego Lipca (trzeciego Sierpnia) tego roku o godzinie ósmej wieczorem z jego ślubnej małżonki Stanisławy urodzonej Górska, mającej dwadzieścia osiem lat. Dziecięciu temu w dniu dzisiejszym na świętym chrzcie dano imię Marianna, a rodzicami jego chrzestnymi byli Leon Fiodotow i Józefa Puchalska (?). Akt ten stawającemu i świadkom przeczytany, przez Nich i Nas podpisany został. (podpisy)”

Bliższe informacje na temat warszawskiej gałęzi rodziny Halkiewiczów posiada wymieniona jako współautorka Katarzyna Halkiewicz z Warszawy.



           Drzewko genealogiczne „znanych” nam dawniejszych Halkiewiczów  
                     (autor: Karol Szotek)

Przypisy:

[1]. Akta metrykalne Częstochowy i inne, Katarzyna Halkiewicz 2016

[2]. Ryszard Maliszewski, artykuły jak w tytule, 2016




Uwaga: Wolno kopiować i cytować pod warunkiem podania
źródła i autora)

Autor: o