czwartek, 12 lipca 2018

Pradzieje Małopolski –
Paleolit górny - 9. Kultura magdaleńska późna


Zespoły magdaleńskie [1]


I. Informacje o kulturach:

Ostatnia faza rozwoju kręgu magdaleńskiego charakteryzuje się migracjami w kierunku Niżu.
Na tym podłożu kształtują się - najpewniej również pod wpływem zewnętrznym – inne kultury tzw kręgu tarnowiańskiego. Ludność magdaleńska (sądząc ze składu fauny towarzyszącej znaleziskom) bytowała na granicy tundry z elementami stepu i lasu. Gospodarkę opierano na myślistwie (wcześniej koń, renifer, lokalnie ssaki leśne). W Dryasie lub interstadiale Raunis-Meiendorf ludność kręgu magdaleńskiego wiąże swoje losy ze zwierzętami strefy tundry, przede wszystkim reniferami, co odznacza się wyraźnie w obrębie kultury magdaleńskiej późnej. Schyłkowo-magdaleńska ludność tundrowa, która zaczęła się wówczas rozprzestrzeniać na Niż Europejski występuje obok pokrewnego typu kultury tego kręgu, kultury hamburskiej. [1]
Obozowiska kultur magdaleńskich zakładano w jaskiniach i schroniskach skalnych oraz na wysoczyznach, budując na terenach otwartych lekkie szałasy, okrągłe, owalne lub prostokątne, wspierane na żerdziach. Obróbka kości w kręgu magdaleńskim stała na wysokim poziomie. [1]

Stosunkowo najpełniejsze są inwentarze kultury magdaleńskiej późnej z Grzybowej Góry Rydna i Antoniowa, które uzupełniają ubogie inwentarze z jaskiń Jury Krakowsko-Częstochowskiej. [1]


I. Scena z życia człowieka w górnym paleolicie (źródło: Internet, Zdenek Burian, malarstwo])
 

Muzea Pradziejów Małopolski i inne:


I. Inwentarze i znaleziska luźne:


1. Skrobacz magdaleński Kielce (Małopolska) (przypadkowe znalezisko luźne) [2]
 






























2., 2B. Skrobacze magdaleńskie (Austria) i Morawy (Czechy) (źródło: [5])
2C. Skrobacz hamburski (Austria) (źródło: [5])



















 2D. Narzędzia magdaleńskie (Dolina Prądnika, Małopolska) (źródło: [1])
2E. Narzędzia magdaleńskie (Grzybowa Góra i Małopolska) (źródło: [1])
 

3. Figurka magdaleńska konia (z rogu renifera) (Francja) (źródło: [4])
 


































3B., 3C. i 3D. Wyroby kościane (Jasknia Pekarna, Morawy i Malta, Syberia) (źródło:[5])




3E. Renifery, ryt na kości, kult. magdal. (Francja)(źródło: [5])

4. Szałas późnopaleolityczny (rekonstrukcja) Grzyb. Góra Rydno (Małopolska) (źródło: [4])
 

5. Zasięg kręgu magdaleńskiego (źródło: [1] str. 169)


5B. Wędrówki reniferów i ludności kultur schyłkowo paleolitycznych
        (źródło: Internet, wg autorów jak na mapie)



 III. Datowanie:
Podając za Kozłowskimi można określić wiek znalezisk typu kultury magdaleńskiej późnej w Polsce na ok. 11 tysięcy lat pne.


6. Miejsce w tabeli stratygraficznej (źródło: przypis [2], str. 21)


Przypisy:

[1]. Kozłowski J. K., Kozłowski St. K., Epoka kamienia na ziemiach polskich, PWN, Wa-wa 1977

- Kozłowski J. K., Kozłowski St. K., Pradzieje Europy od XL do IV tys. p.n.e., PWN, Wa-wa 1975.

[2]. PMA Kraków: [2]. Artefakt znaleziony w Kielcach: 1).1966 r., Kielce, wykop koło cmentarza prawosławnego , w warstwie brązowo-żółtej glinki wieku plejstoceńskiego na głębokości ok. 0,5 m. pod warstwą gleby. Możliwe przemieszanie osadów. Znalezisko autochtoniczne w warstwie, gdyż oblepione w/w gliną. Narzędzie wykonane z grubego wióra krzemienia siwego, prawdopodobnie pochodzenia południowopolskiego, mniej więcej prostokątne, typowy skrobacz-drapacz magdaleński, nieco podobny do okazu z Doliny Przemszy. Tak daleko na pn. zachód Polski docierali chyba tylko reprezentanci kultury magdaleńskiej późnej.
Sposoby oprawy skrobaczy (fot. 3B)

Jako znalezisko odosobnione, luźne, nie może być dowodem na stałe zamieszkiwanie tutaj człowieka magdaleńskiego z gatunku Homo sapiens sapiens fossilis, ale świadczy o epizodycznym pobycie (albo wędrówkach) na tym terenie ludności wymienionej kultury, podążającej śladem stad reniferów w tundrze, odbywających się zazwyczaj latem. Miejsce znalezienia potwierdza kierunek tych wędrówek z terenów dzisiejszej Polski Południowej, do Polski Centralnej na Niż Europejski, w czasie krótkotrwałego ocieplenia klimatu Bolling zlodowacenia północnopolskiego Wurm około 11 tys. lat pne.


7. Podobny typ krajobrazu (źródło: Internet, Wikipedia)




[5]. Jelinek J., Atlas prahistorii człowieka, PWR i L Wa-wa 1977


Uwaga: Wolno kopiować i cytować jedynie pod warunkiem podania
źródła i autora !!