„Starożytności
małopolskie” – 10. Z Nekanda Trepki:
O braciach
Dąbrowskich miejskiego pochodzenia, którzy szlachtą być chcieli
[1]
„Dąbrowski tytułem nazwali się : Stanisław,
Jan, Walenty, Wojciech, Marcin i Zygmunt, synowie Marcina Kalety,
mieszczanina w Koszyczkach. Ten Kaleta Marcin służeł p.
Korzeńskiemu w Malkowicach u Koszyczek kilkanaście lat i
circa 1580, i tam służebną pojął. Służeł potym za
urzędnika z żoną w Słaboszowie, wsi u Skalmierza kilka lat
i tam się spieniężeł, a potem kupieł beł folwark w
Koszyczkach na przedmieściu ku Proszowicom.
Synowie jego, co się Dąbrowskimi nazwali:
Stanisław służeł p. Krupce kilkanaście lat i tamże
służebną u paniej pojął. Miał dzieci kilkoro do r. 1622.
Zaś beł kilka lat i anno 1633 za urzędnika u księżnej
Ostrogskiej pod Świętym Krzyżem, opactwem we wsi Kosowicach.
1. Okolica opactwa Św. Krzyż , obraz, Napoleon Orda
(źródło: Internet, str.:
Jan zaś Kaleta, Dąbrowskim nazwany, służeł
za pachołka u ślachty ; a służąc przedtym u p. Pisarskiego
Przecława w Morsku u Koszyczek od r. 1615, a bywając w
miasteczku tym, częste breweryje i despekty mieszczanom czynieł, aż
anno 1622 ranieł beł mieszczkę. Skarga nań przyszła do p.
Witowskiego, co te Koszyczki do wielkich rządów krakowskich
trzymał.
Kazał go ułapić i do Krakowa przywieść. Tam
na zamku w kajdanach będąc robieł z dziesięć niedziel. Mówieł
mu p. Witowski: „a chłopie Kaleto, Dąbrowskim się i
ślachcicem zowiesz, czy ojca Kalety przezwiska wstyd ci beło?.
Gorzej się wstydź źle czynić i czego Dąbrowskim nazwałeś się.
Pysznyś, sieła rozumiesz o sobie, jakoś tytuł odmienieł,
znieważasz mieszczany, sąsiady ojca twego, znaj teraz, w kajdanach
robiąc, żeś ty chłop, co cię w pychę i w górę wniosła
presumpcyja przezwiska”. Tam w kajdanach będącemu dodał mu jego
braciszek piełek i szydwaseru wódki, co żelazo zjadła, ostatek
piełką przepiełował i uciekł z kajdanów.
2. Praca więźniów XVII w. (źródło:
Internet, str.:
Jak ociec ich Kaleta umarł anno 1626, oni
przedali ten folwark w Koszyczkach, a pieniędzmi podzieleli
się z siostrami. Jan ten to arendował beł circa 1632 folwark na
przedmieściu Opatowa u księdza plebana, nie miał żony
natenczas, zaś w Marcinkowicach u Opatowa kilka chłopów
arendą trzymał anno 1633, miał ze trzy tysiące złotych.
Walenty służeł w Olszynach u Biecza za sługę
panu Tarłowi i anno 1632, nieżonaty beł jeszcze. Siostra tych
to beła za kowalczykiem, Nosalowym synem, który Nosalskim nazwał
się też (…) Żyw beł ociec jego kowal w Koszyczkach tych i
anno 1633.”
3. Biecz, drzeworyt, „Przyjaciel Ludu” 1837
(źródło: Internet, str.:
Źródło:. [Walerian Nekanda Trepka „Liber
chamorum” , 106-107]
(Ilustracje i podkreślenia dodane przez autora Bloga)
[1]. Rodziny uprawnionych Dąbrowskich były
herbów: Abdank, Bawola głowa, Cholewa, Dąbrowa, Dołęga,
Drogosław, Godziemba, Grabie, Hołobok, Jastrzębiec, Junosza,
Jelita, Korab, Korczak, Kuszaba, Leliwa, Lew, Lubicz, Nałęcz,
Nieczuja, Ogończyk, Ossorya, Pierzcha, Pobóg, Poraj, Przerowa,
Radwan, Rawicz, Rola, Sas, Ślepowron, Szeliga, Trzy gwiazdy, Warnia,
Zabawa, Zagłoba i własne.
